Hakkımda

Fotoğrafım
"daha çok insan öldükçe her şey daha da aynı kalıyor"

22 Şubat 2011 Salı

czernobog'un vedası

rengini senin teninden çalmış karlarla örtülü diyarında geziniyorum. düşlerinde etrafını kaplıyor ve bilincine sinmeye çalışıyorum. tahtının üzerindeki buz mavisi kokun, günü ve geceyi oyalıyor. değişken zamanlar saçlarına yerleşmiş, okyanusların derinliği mesafeni belirlemiş. düşlerinden sızıyorum diyarının buzlarla kaplı ormanlarına. ayaklarının hiç değmediği yollarda izini sürüyor ayaklarım. ışığının merkezindeyim, vücutsuz silüetimi sarıyor çemberin. savaşın külleri düşüyor kedilerinin avuçlarına ve kızıl şafak söküyor uzaklığın ortasında. njord'un tohumunu arıyor isimsizliğim asgard'ın donuk zamanına hapsolmuş. gözlerim kayboluyor bilincimi yok ederken. gökyüzüne dokunuyor ellerim, siliniyor ve kaçınılmaz olana ekleniyorum. ardımda freya, altımda asgard..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder