nefesini tut
gözler kapalı, izleyen kimse kalmadı
fare yuvasının derinliklerinde kayboluyoruz
önseziler dışlanmışlığı fısıldıyor
kısa bir ara ver
devamlılığı kaybetmenin değeri artıyor
ulaşabileceğimiz yerler mesafeye yenik düştü
tanrısızlığın orta yerindesin şimdi
lirik düşün
kendi düzlemin benimkinin önüne geçsin
susuzluğa benzer garip bir duygu seni içine alıyor
dokunabilmenin kutsallaştığı günlerdeyiz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder