bir olasılık aynı anda kaç farklı yerde var olabilir?

nefes boruma dayıyor ayağını ve keskin dudaklarıyla gülümsüyor. kendine okadar iyi bakıyorki dişlerinin parlaklığından kendi yansımamı görebiliyorum. tepki vermemi bekliyor, herhangi bir tepki.. gırtlağıma basıp bana son vermek için. gözlerindeki karanlık öyle dürüst ki, sırıtışına hak vermeden edemiyorum. baskıyı arttırıyor. sabit kalmaya çalışıyorum, ağız kapalı, gözler sabit, kulaklar sağır. cenin pozisyonu alabilmeyi diliyorum, kendimi bir parça olsun güvende, haklı ya da güçlü hissedebilmek için.. ama gırtlağıma ayağını dayamış diğer ben çok daha hakim duruma. sırıtışı öyle büyüyor ki elmacık kemikleri kulaklarına yapışık bir ucubeye benziyor. kaşları çatık.. "sen" diyor hırıltılı, güçlükle çıkan bir sesle "yenik düştün! artık kontrolü ben alıyorum ve sen, yıllardır içinde hapsolan tüm kinimin altında paramparça olacaksın orospu çocuğu!". işte tam bu sırada astımımın azdığını fark ediyorum. hırıltılar bu yüzden. hile yaptın demek istiyorum ancak cesaretim yok. gözleri kısılıp incecik birer çizgi halini alıyor, tüm gücüyle abanıyor gırtlağıma, nefesim kesiliyor, nabzım duruyor.. "yarattığın herşeyi sikip atışımı izle orospu çocuğu, sana yaptığım herşeyi ardında bıraktıklarına yapışımı izle, en büyük yenilgini ve en büyük zaferimi izle!" üzerime eğiliyor ve suratımı çıkartıyor. kendi yüzüne takıyor yüzümü ve aynada kendini izliyor. cesedimin yanından sakince yürüyüp geçiyor ve uzaklaşıyor(um)...